De muziek van slangenbezweerders is een weliswaar extreme primitieve benadering van evocatieve muziek, maar geeft een goed voorbeeld hoe deze muziek kan werken. Slangenbezweerders spelen vaak muziek die slechts uit één enkele noot bestaat en die heel lang wordt aangehouden en maar weinig stijgt of daalt. Maar in die ene noot bevinden zich voortdurend innerlijke octaven en melodieen van innerlijke octaven die voor het oor onhoorbaar zijn, maar die echter wel door het onderbewuste wordt gehoord. En deze muziek hoort de slang of liever gezegd hij voelt ze en brengt vervolgens dat gevoel tot uiting. De slang geeft gehoor aan (is gehoorzaam aan) de innerlijke octaven. Een dergelijke ervaring krijgt ons onderbewustzijn ook als we dezelfde muziek in een wat gecompliceerdere vorm ten gehore brengen. Dan geven wij evenals de slang gehoor aan de innerlijke octaven. Innerlijke octaven lijken ontzettend veel op zogenaamde archetypen, die in het onderbewuste zijn vastgelegd, zoals de archetypen waarvan Gustav Jung ons bewust heeft gemaakt
